Een operationeel directeur maakt er een gewoonte van om tegen een vrouwelijke collega opmerkingen met een seksuele ondertoon te maken over haar uiterlijk. Voor de werkgever is de maat vol en ontslag op staande voet is het gevolg. Maar houdt dat ook bij de rechter stand? U leest het hier:

Wat waren de feiten?

De werknemer in kwestie werkt sinds 1 oktober 2023 voor onbepaalde tijd bij een Limburgse firma, en heeft een salaris van €8.000,- bruto per maand. Hij wordt eind januari dit jaar op non-actief gesteld en niet veel later op staande voet ontslagen, nadat de werkgever een onderzoek heeft laten uitvoeren naar het gedrag van de werknemer. De reden voor het ontslag: grensoverschrijdend gedrag jegens een – ondergeschikte – vrouwelijke collega, bestaande uit opmerkingen met een seksuele connotatie, zoals “Wat zie je er leuk uit vandaag”, “Wat zegt je vriend ervan”, “Ik houd van vrouwen in een pak”, en “Wat zit je haar vandaag mooi”. In combinatie met de toon en de gezichtsuitdrukkingen van de werknemer voelde de collega zich hierbij behoorlijk onprettig.

Maar volgens de directeur zelf is er geen sprake van een dringende reden voor ontslag op staande voet en wordt hij ten onrechte beticht van grensoverschrijdend gedrag. Naar eigen zeggen geeft hij vrouwelijke én mannelijke collega’s complimenten over hun kleding, omdat hij dat op een cursus heeft geleerd.

De directeur eist bij de rechter een billijke vergoeding van meer dan een ton, naast de transitievergoeding en gefixeerde schadevergoeding.

Was het ontslag op staande voet terecht?

De kantonrechter is van mening dat er géén sprake is van een dringende reden voor ontslag op staande voet. De opmerkingen van de directeur zijn weliswaar zeer ongepast, maar het ontslag op staande voet is een te zware straf. De werkgever had de directeur eerst op zijn uitlatingen en non-verbale communicatie moeten aanspreken, zodat de directeur de kans had gekregen om zijn non-verbale en verbale communicatie aan te passen.

Fikse billijke vergoeding of niet?

Betekent dit dan ook dat de kantonrechter inderdaad de fikse billijke vergoeding van meer dan een ton toewijst? Dat is niet het geval: de werkgever heeft weliswaar ernstig verwijtbaar gehandeld door de directeur op staande voet te ontslaan, maar de directeur heeft zijn forse claim volstrekt onvoldoende onderbouwd. Daarom blijft het bij een billijke vergoeding van € 17.280,- bruto, gelijk aan twee maandsalarissen inclusief vakantiegeld. Daarnaast kent de kantonrechter € 975 aan transitievergoeding en € 16.982 aan gefixeerde schadevergoeding toe (zijnde het salaris over de opzegtermijn).

Deze uitspraak kunt u hier nalezen.

Ontslag op staande voet, het blijft een netelige kwestie, óók (of misschien moeten we zeggen: zeker) als het gaat om grensoverschrijdend gedrag op de werkvloer. Ook arbeidsrechtelijke vragen? SPEE advocaten & mediation is uw vertrouwde aanspreekpunt.