Polisvoorwaarden van een verzekeringsovereenkomst zijn niet altijd duidelijk. Doorgaans wordt er door de verzekeraar en de verzekeringnemer over de inhoud van de polisvoorwaarden niet onderhandeld. Wanneer zich schade voordoet komt het regelmatig voor dat de verzekeraar met verwijzing naar de polisvoorwaarden de uitkering van verzekeringsgelden afwijst. Dit is niet altijd terecht. Over de uitleg van polisvoorwaarden wordt dan ook regelmatig geprocedeerd. Zo oordeelde de rechtbank Noord-Holland onlangs dat de schade die veroorzaakt was door een dronken bestuurder toch moest worden vergoed.

Wat speelde hier?

Op 27 november 2019 veroorzaakte een bestuurder op de snelweg A1 een verkeersongeluk. Deze bestuurder botste met zijn auto tegen een Jaguar.  De Jaguar werd door de aanrijding doorgeduwd naar een voor de Jaguar stilstaande Ford waardoor allebei de auto’s beschadigd raakten. Tegen de bestuurder werd door de politie een proces-verbaal opgemaakt wegens, kort gezegd, rijden onder invloed van alcohol (artikel 8 Wegenverkeerswet 1994).

Door de verzekeraar werd in totaal een bedrag van € 16.367,03 aan de benadeelden voldaan. De verzekeraar vorderde dit bedrag van de bestuurder terug.

In artikel 31 van de polisvoorwaarden over “Niet altijd verzekerde oorzaken” was het volgende opgenomen:

“ Schade door een bestuurder die niet mag rijden, is niet verzekerd

– of door het ontbreken van een geldig rijbewijs.

– of door een verlopen rijbewijs (Wel verzekerd als het rijbewijs minder dan 1 jaar is verlopen.)

– of door een uitspraak van de rechter.

Wel verzekerd als een verzekerde bewijst dat hij dit niet wist of er niets aan kon doen.

Wel verzekerd bij rijles volgens de wetten en regels.”

Standpunt verzekeraar

Door de verzekeraar werd aan de vordering ten grondslag gelegd, dat de door de benadeelden geleden schade was veroorzaakt door de schuld en het onrechtmatig handelen van de bestuurder die in strijd met artikel 19 RVV (Reglement verkeersregels en verkeerstekens) niet in staat was zijn auto tijdig tot stilstand te brengen.

Op grond van artikel 31 van de polisvoorwaarden zou de verzekeraar het recht hebben om het door haar uitgekeerde bedrag op de bestuurder te verhalen omdat hij ten tijde van de aanrijding onder invloed was van alcoholhoudende drank.

Standpunt bestuurder

Door de bestuurder werd aangevoerd dat de verzekeraar onvoldoende had onderbouwd dat sprake was van één van de oorzaken zoals genoemd in artikel 31 van de polisvoorwaarden. Op geen enkele wijze stond alcoholgebruik in de polisvoorwaarden genoemd als uitsluitingsgrond, zodat dit voor hem niet duidelijk was of behoefde te zijn.

Beoordeling rechtbank

Niet in geding was dat de bestuurder betrokken was geweest bij het verkeersongeluk en dat hij aansprakelijk was voor de door de benadeelden als gevolg van de aanrijding geleden schade. Deze schade is door de verzekeraar aan de benadeelden vergoed omdat het uitgangspunt van de wettelijke regeling is dat de schade van een slachtoffer wordt vergoed. Het ging in deze zaak dan ook om de vraag of de bestuurder op grond van de polisvoorwaarden de door de verzekeraar aan de benadeelden betaalde schade aan de verzekeraar moest vergoeden.

De rechter stelde de bestuurder in het gelijk. Daartoe werd het volgende overwogen:

“Artikel 31 van de polisvoorwaarden heeft als kop dat schade door een bestuurder die niet mag rijden, niet is verzekerd. Door de lay-out van het artikel in de overgelegde polisvoorwaarden lijkt het alsof het artikel vervolgens opsomt op welke gevallen dit betrekking heeft, namelijk (i) door het ontbreken van een geldig rijbewijs, (ii) door een verlopen rijbewijs of (iii) door een uitspraak van de rechter. De tekst vermeldt niet dat het daarbij slechts gaat om voorbeelden van gevallen dat iemand niet mag rijden. Er staat daar ook geen expliciete verwijzing naar alcoholgebruik. In zoverre is de tekst van artikel 31 van de polisvoorwaarden onduidelijk of deze ook betrekking heeft op overtreding van artikel 8 Wegenverkeerswet 1994. Weliswaar heeft de verzekeraar ter zitting wel aangevoerd dat geen sprake is van een limitatieve opsomming in artikel 31 van de polisvoorwaarden, maar dat blijkt zoals gezegd niet uit de tekst en de lay-out van dat artikel. Verder heeft de verzekeraar niets aangevoerd dat de twijfel over de uitleg van artikel 31 van de polisvoorwaarden wegneemt.

 Het is aan de verzekeraar als opsteller van de polisvoorwaarden om duidelijk te zijn over welke schade niet verzekerd is. Dat daar onduidelijkheid over is ontstaan, komt voor rekening en risico van de opsteller van de polisvoorwaarden. Verder heeft zij niets gesteld en is ook niet gebleken dat er elders in de polisvoorwaarden een verwijzing naar alcoholgebruik en al dan niet uitsluiting van de dekking is opgenomen.”

Conclusie

Naar het oordeel van de rechter had de verzekeraar onvoldoende onderbouwd dat zij een beroep kon doen op een uitsluitingsgrond in de polisvoorwaarden. De vordering van de verzekeraar werd dan ook afgewezen.

Ook in deze zaak geldt de zogenaamde “contra-proferentemregel” (artikel 6:238 lid 2 BW). Dit is een regel in het contractenrecht inhoudend, kort gezegd,  dat een onduidelijke bepaling in een overeenkomst uitgelegd moet worden in het nadeel van degene die deze voorwaarde bij de totstandkoming van het contract heeft geëist.

Heeft u hulp nodig bij de uitleg van een contractuele bepaling of wenst u advies over een overeenkomst? Neem dan vrijblijvend contact op met een van onze advocaten. Wij zijn u graag van dienst!