Het ligt gelukkig alweer achter ons, maar we kunnen het ons nog goed heugen: de verplichte bedrijfssluiting tijdens de coronapandemie, in bepaalde bedrijfstakken. Hierdoor ontstonden er min-uren voor veel werknemers, die werkgevers graag wilden verrekenen. Zo ook in de zaak die we deze week bespreken. Houdt de verrekening stand bij de rechter?
Feiten
De zaak gaat om een werkneemster die heeft gewerkt bij woonwinkel Het Wooncentrum en die haar arbeidsovereenkomst tegen 31 oktober 2021 heeft opgezegd. Het Wooncentrum heeft een aantal min-uren vervolgens verrekend met het vakantiegeld van werkneemster. Die min-uren waren ontstaan ten tijde van een (noodzakelijke) bedrijfssluiting tijdens de coronapandemie.
Werkneemster komt hiertegen in het verweer: volgens haar is de uitgevoerde verrekening niet toegestaan. Het Wooncentrum is van mening dat dit wél mag, omdat zij hierover afspraken heeft gemaakt met het personeel. Kortom: in deze zaak gaat het om de vraag of de werkgever de min-uren heeft mogen verrekenen met het vakantiegeld of niet.
Oordeel kantonrechter
Op grond van artikel 7:628 lid 1 BW is de werkgever verplicht het loon te voldoen indien de werknemer de overeengekomen arbeid geheel of gedeeltelijk niet heeft verricht, tenzij dat geheel of gedeeltelijk niet verrichten van de arbeid in redelijkheid voor rekening van de werknemer dient te komen.
Deze bepaling gaat dus over de vraag wie het risico draagt voor niet verrichte arbeid en legt dit risico in beginsel bij de werkgever. De kantonrechter stelt voorop dat de coronacrisis en het verloop daarvan voor beide partijen naar en onvoorzien was. Voor Het Wooncentrum omdat op grond van overheidsmaatregelen de winkel gesloten moest worden en voor werkneemster omdat zij daardoor haar werkzaamheden niet kon uitoefenen.
Dat het Wooncentrum de winkels moest sluiten en haar werknemers niet konden werken is een omstandigheid die in de risicosfeer van de werkgever ligt. Werkneemster behoudt dan ook in beginsel haar recht op loon. De stelling van Het Wooncentrum dat werkneemster akkoord is gegaan met een verrekening van de min-uren, houdt geen stand. De kantonrechter twijfelt er niet aan dat Het Wooncentrum het juiste heeft willen doen voor haar personeel, maar toch had zij er niet zonder meer van uit mogen gaan dat werkneemster als individu (stilzwijgend) wel akkoord zou zijn met het voorstel tot verrekening dat Het Wooncentrum heeft gedaan.
Uit niets blijkt dat werkneemster akkoord is gegaan met het voorstel om de min-uren te verrekenen met het vakantiegeld. De afspraak kan niet hard worden gemaakt. Van aanbod en aanvaarding is geen sprake.
De uitspraak leest u hier.
Tot slot
In deze zaak trok de werkgever aan het kortste eind, omdat de verrekening niet was toegestaan. Ook in andere situaties doen werkgevers en werknemers er goed aan om zich te laten informeren wat er toegestaan is als het gaat om verrekening van bepaalde posten met salaris en vakantiegeld. SPEE advocaten & mediation helpt u graag op weg.