De rechtbank Noord-Nederland heeft onlangs moeten oordelen in een kwestie waarin een twaalfjarig kind zich graag wilde laten vaccineren tegen corona en de ouders het niet met elkaar eens waren over vaccinatie.
Kinderen tussen de 12 en 16 jaar dienen samen met hun ouders te beslissen of zij zich laten vaccineren.
In deze zaak wilde een twaalfjarige jongen zich graag laten vaccineren omdat zijn oma aan longkanker leed en hij graag tijd met haar door wilde brengen in de laatste fase van haar leven. De jongen vreesde dat hij, omdat hij niet gevaccineerd was, zijn oma zou besmetten en dat dit voor haar direct levensbedreigend zou zijn.
De ouders van de jongen waren gescheiden en de verstandhouding was verstoord. Zij waren het oneens over de noodzaak van vaccinatie.
De moeder gaf wel toestemming maar de vader niet. Daarnaast verzette de vader zich ook tegen het testen op corona. Volgens de vader woog de kans dat zijn zoon corona op zou lopen met blijvende gevolgen niet op tegen de onduidelijke risico’s van een vaccin dat zich nog in de testfase bevond.
De jongen maakte gebruik van de informele rechtsingang om vervangende toestemming te krijgen voor vaccinatie tegen corona.
De rechtbank vond de zorgen van vader over de risico’s op lange termijn ongefundeerd. Het kind had een zwaarwegend belang bij vaccinatie en kreeg daarvoor toestemming van de rechter. Dit werd als volgt gemotiveerd:
“Het geschil tussen de ouders van de minderjarige heeft betrekking op de zorg voor zijn lichamelijke gezondheid. Dat valt onder de verantwoordelijkheid van de ouders die samen het gezag over hem uitoefenen. Het geschil over de vaccinatie kan in de gegeven context worden gezien als een geschil over de uitoefening van het ouderlijk gezag in de zin van artikel 1:253a van het Burgerlijk Wetboek. Dat artikel regelt dat wanneer ouders het niet eens zijn en het ook tijdens een mondelinge behandeling bij de rechter niet alsnog eens worden, de rechter beslist wat hij in het belang van een kind wenselijk vindt.
De rechter stelt voorop dat kinderen wel degelijk corona kunnen krijgen en dat zij er weliswaar gemiddeld minder erg en minder vaak ziek van worden dan volwassenen, maar dat ook kinderen net zo goed ernstig ziek kunnen worden en ook langdurig de gevolgen van die ziekte kunnen ervaren (long-covid). Verder is het risico op het besmetten van anderen significant kleiner bij gevaccineerden dan bij ongevaccineerden.
Begrijpelijk maakt de vader zich zorgen over de risico’s van vaccinatie en er is inderdaad een klein risico op ernstige bijwerkingen, zoals de door de vader bedoelde ontsteking van het hartzakje of de harstspier die naar nu verworven inzichten ongeveer voorkomt bij 1 op de 15.000 gevaccineerde jongens van 12 tot 18 jaar. Een ernstige bijwerking die gelukkig goed kan worden herkend en die ook in nagenoeg alle gevallen tot een volledig herstel kan leiden. Het zijn in ieder geval allemaal risico’s die de gezondheidsraad in haar afweging heeft meegenomen voorafgaand aan het geven van het advies om kinderen van 12 tot 18 jaar de mogelijkheid te bieden om voor vaccinatie te kiezen.
De door de vader ervaren risico’s op de lange termijn, missen iedere feitelijke grondslag. Er zijn op dit moment, op grond van de huidige wetenschappelijke inzichten, geen denkbare risico’s op de lange termijn die overeenkomen met de door de vader ervaren zorgen.
Gelet op het positieve advies van de gezondheidsraad en de bij vaccinatie betrokken belangen, in het bijzonder de belangen van de minderjarige zoals die hiervoor zijn verwoord, brengen met zich dat de rechter vervangende toestemming geeft die het mogelijk maakt dat de minderjarige zich laat vaccineren.”
De uitspraak werd door de rechter uitvoerbaar bij voorraad verklaard wat met zich meebracht dat de jongen zich direct mocht laten vaccineren ook al zou de vader in hoger beroep gaan.
Heeft u vragen of advies nodig over de uitoefening van het ouderlijk gezag? Neem dan vrijblijvend contact met ons op. Wij zijn u graag van dienst.