In een uitspraak van de rechtbank Den Haag kwam de vraag aan de orde, of de tijd die een werknemer nodig heeft om voorafgaand aan diens officiële aanvang van de werktijd in te loggen en op te starten, aangemerkt dient te worden als arbeidstijd. Werknemer was van mening dat hij salaris diende te ontvangen voor deze inlog- en opstarttijd. Werkgever was het daar niet mee eens. Hoe oordeelde de rechter?

Feiten en omstandigheden/standpunt werknemer

De werknemer waar deze uitspraak over gaat, werkte voor een callcenter. Zij werkte thuis en haar werkzaamheden bestonden uit het aannemen van telefoontjes van klanten. Wanneer zij was ingelogd in de systemen en op de knop “Take Calls” drukte, kon zij door klanten gebeld worden. Binnen de organisatie van werkgever, gold de regel, dat werknemers die om 9.00 uur moesten beginnen met werken, ook daadwerkelijk om 9.00 uur het eerste telefoontje moesten aannemen. De werkgever stelde daarom de regel, dat haar werknemers altijd een kwartier voor aanvang van de officiële aanvang van de arbeidstijd, ingelogd dienden te zijn.

Werknemer gaf echter aan, dat het inloggen erg lang duurde. Volgens haar waren de inlogprogramma’s erg traag, waardoor zij steeds een half uur van tevoren moest beginnen met inloggen en opstarten, om om 9.00 uur online te zijn. De werknemer stelt zich dan ook op het standpunt dat deze tijd dient te worden aangemerkt als arbeidstijd en dat die tijd ook uitbetaald dient te worden. Zij stelt zich op het standpunt, dat in die tijd namelijk de instructies van werkgever gelden en dat werknemer deze tijd niet aan “haar eigen dingen” kan besteden.

Standpunt werkgever

Werkgever denkt hier anders over. Werkgever stelt zich namelijk op het standpunt dat werknemer tijdens de inlogtijd nog geen werkzaamheden hoeft te verrichten. Ook hoeft zij zich bij niemand te melden tot 9.00 uur, staat zij voorafgaand aan de officiële aanvang van de arbeidstijd (9.00 uur) niet onder gezag van de werkgever en ontvangst zij in die opstarttijd ook geen instructies van haar werkgever. In dat kader moet ook meegewogen worden volgens werkgever, dat werknemer thuis werkt. Kortom: werkgever is van mening dat de inlog en opstarttijd niet als betaalde arbeidstijd dient te worden aangemerkt.

Oordeel kantonrechter

De kantonrechter is van mening dat de standpunten van werkgever juist zijn. Doorslaggevend hierbij, is, dat werknemer haar werkzaamheden van uit thuis verrichtte. Zodra werkneemster was ingelogd in de systemen, kon zij thuis haar tijd tot aan het eerste telefoontje om 9.00 uur zélf indelen. In deze tijd hoefde ze dus geen arbeid te verrichten, aldus de kantonrechter en had haar werkgever geen zeggenschap over de manier waarop zij haar tijd indeelde. Bovendien is de kantonrechter van mening, dat werknemer haar vordering onvoldoende onderbouwd had.

Lees de volledige uitspraak hier.

Omstandigheden van het geval

Er zijn overigens ook uitspraken bekend, waarbij volgens de rechter de opstarttijd wél aangemerkt diende te worden als betaalde arbeidstijd. Een en ander is echter afhankelijk van de specifieke omstandigheden van het geval.

Heeft u als werkgever of als werknemer te maken met deze materie en heeft u hier vragen of opmerkingen over, dan zijn de arbeidsrechtadvocaten van SPEE advocaten & mediation u uiteraard graag van dienst.